Tłumaczenie oryginalnego artykułu: A Barlattani Jr, G Mampieri, L Ottria, P Bollero, Invisalign treatment in periodondal patient: case report, Oral Implantol (Rome) 2009 Oct;2(4):35-9. Epub 2010 May 25.
Źródło: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3415342/
STRESZCZENIE
Zakres prac
Ocena wyników uzyskanych dzięki zastosowaniu ruchomych nakładek ortodontycznych u pacjentów z problemami przyzębia i układowymi w celu poprawy estetyki uśmiechu.
Materiały i metody
Technika Invisalign, nowa technika polegająca na zastosowaniu ortodontycznej zdejmowanej przezroczystej nakładki reprezentującej mechanoterapię. Technika ta poprzez dedykowane oprogramowanie (Clin-Check) umożliwia podgląd wady zgryzu w rozdzielczości 3D.
Wyniki
W analizowanym przypadku wyniki potwierdzają leczenie Invisalign u pacjentów z chorobami przyzębia i chorobami ogólnoustrojowymi, zarówno w celu łatwiejszej domowej higieny jamy ustnej, jak i utrzymania wyrównania i estetycznego uśmiechu osiągniętego bez stosowania technik inwazyjnych.
Wniosek
Leczenie ortodontyczne Invisalign jest idealne dla pacjentów z problemami przyzębia. Zdjęcie maseczki zapewnia kontrolę prawidłowej higieny jamy ustnej, ale wymaga także współpracy pacjenta w trakcie zabiegu.
Słowa kluczowe: pacjent periodontologiczny, choroba Werlhofa, Invisalign, uśmiech kosmetyczny
Wstęp
Estetyczny uśmiech to ważny aspekt rehabilitacji, który wiąże się z często niedocenianą funkcją psychiczną.
Rzeczywiście, w dzisiejszych czasach piękny uśmiech wpływa na postrzeganie siebie przez ludzi, dlatego jest ważny dla relacji międzyludzkich. W tym kontekście leczenie ortodontyczne odgrywa niezwykle ważną rolę, powodując znaczną poprawę nie tylko zdrowia jamy ustnej, ale także ogólnej jakości życia. W 1997 roku amerykańska firma Align Tech. wprowadził na rynek nową metodę terapeutyczną Invisalign (1, 5), umożliwiającą wyrównanie elementów poprzez szereg zdejmowanych i niewidocznych aparatów stomatologicznych z przezroczystego polimeru (2, 3).
W przeszłości stosowanie masek termicznych ograniczało się jedynie do fazy unieruchomienia, na koniec leczenia ortodontycznego. W 1945 roku do leczenia wad zgryzu zaczęto stosować wymienne dyspozycje.
W ostatniej dekadzie zaczęto stosować ruchome nakładki w trakcie aktywnego leczenia ortodontycznego (4, 6).
Invisalign opiera się na zaawansowanej technologii grafiki trójwymiarowej, umożliwiającej zaprojektowanie i wykonanie serii spersonalizowanych przezroczystych masek, które umożliwiłyby stopniowe przesuwanie zębów (5).
Dla powodzenia terapeutycznego bardzo ważna jest współpraca pacjenta, musi on stale nosić nakładki, aby uzyskać pożądane ruchy (18 godzin). Prawdziwą innowację tej metody stanowi Invisalign Clin Check (5, 9).
Ta wysoce realistyczna, trójwymiarowa symulacja cyfrowa pozwala zarówno lekarzom, jak i pacjentom zobaczyć proces terapeutyczny od początku do końca. Analizując każdy aspekt tego leczenia wymagana jest współpraca i motywacja pacjenta (7).
Ponadto możliwość zdejmowania nakładek wspomaga higienę jamy ustnej. Invisalign to metoda terapeutyczna, która nie zmienia stylu życia pacjenta, ale pomaga mu się do niego dostosować. Technikę Invisalign, która została wprowadzona na rynek amerykański w latach 1999 i 2001 w Europie, można uznać za podstawę najbardziej innowacyjnych terapii współczesnej ortodoncji stosowanych u dorosłych pacjentów (8).
Technika Invisalign
Invisalign to nowa technika umożliwiająca leczenie niektórych wad ortodontycznych bez użycia tradycyjnego sprzętu stałego (1). Sprzyja stosowaniu przezroczystych, zdejmowanych przezroczystych masek, które reprezentują mechanoterapię (3).
Prawdziwą innowacją tej metodologii jest Clin Check, cyfrowa trójwymiarowa symulacja, która umożliwia klinicystom i pacjentom oglądanie na komputerze filmu śledzącego ruchy od początku do końca leczenia stomatologicznego (5, 7).
Nakładki wykonane z przezroczystego polimeru termoplastycznego umożliwiają przesunięcie zęba w zakresie 0,15–0,25 mm; należy je nosić co najmniej 18 godzin dziennie i wymieniać co 15 dni na następną nakładkę (2, 5). Możliwość usunięcia tych nakładek może jednocześnie pomóc w kontrolowaniu codziennej higieny jamy ustnej.
Niektórym rodzajom ruchu sprzyjają formy „przyczepów” stosowane w kompozycie dentystycznym ze względu na ich kształt i położenie, które determinują ruchy, takie jak wtargnięcie, wytłaczanie, toczenie, płyn, moment obrotowy, prostowanie korzenia w górę (5). Aby maseczki były bez wad konieczne jest wykonanie wycisków w PCV w celu uzyskania precyzyjnych modeli badawczych (10).
Opis przypadku
Do naszej obserwacji zgłosił się 61-letni pacjent, który skarżył się na problemy w relacjach dotyczące złej estetyki uśmiechu (ryc. 1, 2).2. Badanie anamnestyczne wykazało, że pacjent cierpiał na chorobę Werlhofa.
Badanie potwierdziło dane periodontologiczne i zdjęcia RTG i wykazało rozlane krwawienie, oznaki aktywnej choroby. Niektóre elementy stomatologiczne wykazywały ruchomość II stopnia. W badaniu czynnościowym nie stwierdzono oznak dolegliwości stawu skroniowo-żuchwowego.
Plan leczenia
Na podstawie historii przypadku wybrano nieinwazyjne leczenie, które rozwiąże problemy przyzębia (11, 12), estetyczne i funkcjonalne, bez konieczności ponownej skomplikowanej rehabilitacji chirurgicznej. Pacjenta skierowano do ortodonty w celu oceny. Po podstawowej terapii periodontologicznej stwierdzono znaczną redukcję stanu zapalnego oraz zmniejszenie ruchomości elementów zębowych 1,1-1,2-1,4-3,1.
Pragnieniem Pacjenta była poprawa uśmiechu, ale bez konieczności przechodzenia przez tradycyjną ortodoncję typu stałego.
Dlatego w celu poprawy wyników zdecydowano się na leczenie Invisalign.
Wyrównanie zębów górnych uzyskano poprzez odzyskanie przestrzeni poprzez redukcję przestrzeni międzyzębowych przedniej powierzchni kłów. Intruzja 1,1 i 1,2, redukcja nagryzu i rotacji 1,3 i 2,3 (ryc. 8, 1111).
Kontrola
Test Clin-Check opracowany przez Align Technology wykazał całkowite wyrównanie po 19 założeniach maski, przy użyciu tylko 3 nakładek, w celu uzyskania hiperkorekcji rotacji 2,2 i 2,3. W celu uzyskania zakotwienia wykonano poziome, prostokątne mocowania na 1.4 i 2.4. Nasadki w kształcie jajka w modelach 2.1 i 2.2 mają funkcję ułatwiającą wtargnięcie do modeli 1.1 i 1.2.
W punktach 1.3 i 2.3 przewidziano pionowe prostokątne mocowania w celu określenia obrotu tych elementów.
Zaplanowano wycofanie 1,2, aby uzyskać wyrównanie i zmniejszyć narzut.
Jak opisano, odzyskanie przestrzeni do wyrównania uzyskano poprzez redukcję przestrzeni międzyzębowych z kła na kła (IPR).
Wnioski
Opisany zabieg stanowi zgodność potrzeb estetycznych pacjenta z realnymi możliwościami klinicznymi. Invisalign może być skutecznym rozwiązaniem problemów estetycznych u pacjentów z ciężkimi chorobami ogólnoustrojowymi, gdy nie jest wskazana interwencja w postaci skomplikowanej rehabilitacji implantoprotetycznej.
Z naszego punktu widzenia rozwiązanie to może stanowić uzasadnioną alternatywę terapeutyczną, która pozwoli uzyskać dobry efekt estetyczny i funkcjonalny, minimalizując trudności pacjentów w przestrzeganiu „primum non nocere”.
Źródła:
1. Tuncay OC, editor. The Invisalign system. 1°ed Quintessence Pubblishing; 2006. [Google Scholar]
2. Mc Namara JA, Kramer KL, Juenker JP. Invisibile retainers. JCO. 1985;19(8):570–578. [PubMed] [Google Scholar]
3. McNamara JA, jr, Brudon WL. Invisibile retainers and aligners. In: McNamara JA jr, Brudon WL, editors. Orthodontics and Dentofacial Orhopedics. Ann Arbor: Needham; 2001. pp. 475–486. [Google Scholar]
4. Miller RJ, Kuo E, Choi W. Validation of Align Technology’s Treat III™ digital model superimposition tool and its case application. Orthodontics & Craniofacial Research. 2003;6:143–149. [PubMed] [Google Scholar]
5. Align Technology http://www.invisalign.com.
6. Boyd RL, Oh H, Fallah M, Vlaskalic V. An update on present and future considerations of aligners. J Calif Dent Assoc. 2006;34:793–805. [PubMed] [Google Scholar]
7. Nedwed V, Miethke RR. Motivation, acceptance and problema of Invisalign patients. J Orofac Orthop. 2005;66:162–173. [PubMed] [Google Scholar]
8. Boyd RL. Complex orthodontic treatment using a new protocol for the Invisalign appliance. JCO. 2007;XLI(9):525–547. [PubMed] [Google Scholar]
9. Giancotti A, Muzzi F, Santini F, Arcuri C. Nuovo metodo di trattamento in ortodonzia nell’adulto. Dental Cadmos. 2006;7:1–14. [Google Scholar]
10. Farah JW, Powers JM. Elastomeric impression materials. The Dental Advisor. 2003 Dec;20(10):2–4. [Google Scholar]
11. Turatti G, Womack R, Bracco P. Incisor intrusion with invisalign treatment of an adult periodontal patient. J Clin Orthod. 2006 Mar;40(3):171–4. [PubMed] [Google Scholar]
12. Miethke RR, Vogts S. A comparision of the periodontal health of patients during treatment with the invisalign system and with fixed orthodontich appliances. J Orofac Orthop. 2005 May;66(3):219–29. [PubMed] [Google Scholar]