Tłumaczenie oryginalnego artykułu: Qun Lei, Dong Lin, Yuyu Liu, Kaijin Lin, Wenxiu Huang, and Dong Wu, Neuromuscular and occlusion analysis to evaluate the efficacy of three splints on patients with bruxism, BMC Oral Health. 2023; 23: 325
Źródło: https://bmcoralhealth.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12903-023-03044-5
Abstrakt
Cel
Szyny ochronne są zawsze stosowane u osób z bruksizmem w celu zmniejszenia zużycia zębów oraz złagodzenia objawów ustno-twarzowych, takich jak ból mięśni żucia. Układ stomatognatyczny składa się głównie z zębów, zgryzu, mięśni żucia i stawu skroniowo-żuchwowego. Ocena zgryzu i funkcji mięśni żucia uważane są za istotne parametry oceny stanu układu stomatognatycznego. Jednakże, wpływ szyn ochronnych na osoby z bruksizmem rzadko jest wyjaśniany poprzez dokładną analizę neuromięśniową i ocenę zgryzu. Celem niniejszego badania było oszacowanie wpływu trzech różnych szyn (dwóch klinicznie powszechnie stosowanych całkowitych szyn ochronnych oraz zmodyfikowanej szyny przedniej) na osoby z bruksizmem przy użyciu systemu analizy neuromięśniowej K7-J5 oraz Dental Prescale II (DP2) do oceny zgryzu.
Metody Do badania wybrano szesnastu uczestników, którzy zgłosili się z nocnym bruksizmem, posiadających pełny uzębienie i stabilne relacje zgryzowe. Dla wszystkich uczestników zarejestrowano odległość międzyżuchwową i linie bazowe aktywności EMG mięśni skroniowego przedniego i żwacza. Uczestnicy zostali poddani trzem różnym szynom, a wyniki oceniono na podstawie wskaźnika komfortu, zgryzu oraz elektromiografii powierzchniowej mięśni skroniowego przedniego i żwacza.
Wyniki W pozycji zaciśniętych zębów dane EMG były istotnie niższe u uczestników stosujących zmodyfikowaną szynę przednią w porównaniu z twardą, miękką szyną ochronną lub bez szyny (p <0,05). Maksymalna siła zgryzowa i obszar zgryzowy występują u osób bez stosowania szyny, podczas gdy minimalna siła zgryzowa i obszar zgryzowy występują u osób stosujących zmodyfikowaną szynę przednią. Odległość międzyżuchwowa wzrosła, a mięśnie żucia wykazały istotne zmniejszenie danych EMG w pozycji spoczynkowej w wyniku J5 (p <0,05).
Wnioski Zmodyfikowana szyna przednia wydaje się być bardziej komfortowa i skuteczna w zmniejszaniu siły zgryzu oraz aktywności elektromiograficznej mięśni skroniowego przedniego i żwacza u osób z bruksizmem.
Tło Bruksizm jest często występującym i powszechnym złym nawykiem w stomatologii. W porównaniu z siłą zgryzu w stanie fizjologicznym, jest znacząco większy, trwa dłużej i nie ma rytmu u pacjentów z bruksizmem podczas zgrzytania, co przynosi wyraźne szkody tkanek twardych zębów, tkanek przyzębia, implantów, stawu skroniowo-żuchwowego, tkanek nerwowo-mięśniowych, itp. Bruksizm występujący w stanie czuwania w ciągu dnia nazywa się „bruksizmem dziennym”, podczas gdy bruksizm występujący w nieświadomym stanie snu w nocy nazywa się „bruksizmem nocnym”. U pacjentów z bruksizmem towarzyszy niemal zawsze większe napięcie mięśniowe i wyraźne zużycie zębów [1,2,3], zwłaszcza u pacjentów z bruksizmem nocnym, których śpiący z nimi mogą często usłyszeć skrzypienie zgrzytania zębami. Pierwotnie uważano, że bruksizm jest problemem układu nerwowego centralnego, związanym z lękiem, napięciem i uwolnieniem się od stresu [4]. Ostatnie badania wykazały, że bruksizm może być spowodowany synergicznym efektem wielu czynników, takich jak czynniki genetyczne [5], neuropsychologiczne (długotrwałe lęki i napięcie) [6, 7], czynniki fizjologiczne i patologiczne (wady zgryzu, chrapanie, zaburzenia snu) [8,9,10,11], oraz złe nawyki życiowe (palenie, alkoholizm, nadmierna spożywanie kofeiny) [12,13,14,15].
Bruksizm jest szkodliwy dla organizmu. Dla zębów, długotrwały nawyk zgrzytania lub zaciskania powoduje zmiany w morfologii zębów, takie jak zużycie, ubytki i tworzenie cienkich ścianek i słabych guzków, sprawiając, że zęby stają się wrażliwe, a nawet występuje zapalenie miazgi. Powstałe cienkie ścianki i słabe guzki mogą następnie prowadzić do urazów zgryzowych. Urazy zgryzowe i przedłużone nieprawidłowe naciski żucia prowadzą do pęknięć korony lub korzenia, przyspieszają rozpad przyzębia, takiego jak zanik dziąseł, resorpcja kości zębowej, prowadząc do luźności zębów i ich przemieszczenia [16,17,18]. Ciężkie zużycie zębów może prowadzić do dysfunkcji ustno-twarzowych, takich jak zmniejszenie odległości pionowej, zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego, perforacja dysku, bóle mięśni twarzy, a nawet ograniczenie otwarcia ust [19,20,21,22]. Dlatego też, dla pacjentów z bruksizmem, konieczne jest podjęcie pewnych środków w celu ochrony układu ustno-twarzowego.
Szyna jest jednym z najczęściej stosowanych demontażowych urządzeń do leczenia chorób układu ustno-twarzowego. Może ona zmienić stan dotyku zgryzowego między górnymi a dolnymi zębami, dostosować relacje pozycyjne między szczękami, poprawić funkcję stawu skroniowo-żuchwowego i mięśni żucia. Ocena zgryzu i funkcji mięśni żucia uważane są za istotne parametry oceny stanu układu ustno-twarzowego. Jednakże, wpływ szyn ochronnych na osoby z bruksizmem jest rzadko wyjaśniany poprzez dokładną analizę neuromięśniową i ocenę zgryzu.
Istnieje kilka rodzajów szyn. Odzwierciedlając zakres pokrycia uzębienia, można je podzielić na częściową i całkowitą szynę ochronną; według materiałów, można je podzielić na twardą i miękką szynę ochronną; opierając się na efekcie terapeutycznym, można je podzielić na szynę stabilizującą i relokującą. W tym badaniu wybrano dwie klinicznie powszechne całkowite szyny ochronne oraz zmodyfikowaną szynę przednią do użytku przez uczestników z bruksizmem w celu oceny efektów klinicznych poprzez subiektywne odczucia uczestników, dokładną analizę neuromięśniową i ocenę zgryzu.
Metody
Wybór pacjentów To badanie zostało zatwierdzone przez Komitet Etyki Badań Biomedycznych Szpitala Stomatologicznego Uniwersytetu Medycznego w Fujian, w Chinach. Wszystkie uczestnicy badania udzielili świadomej zgody na udział w badaniu przed zrozumieniem celu tego badania. Kryteria wykluczenia były następujące: (1) obecność choroby neuromięśniowej, (2) obecność zaburzeń psychicznych; (3) obecność chorób serca (3) obecność zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego (stukanie podczas otwierania i zamykania, ograniczone otwieranie i zamykania ust, zablokowanie lub przemieszczenie stawu, ból w stawach skroniowo-żuchwowych). Do badania wybrano szesnastu uczestników z kompletnym uzębieniem, stabilnym stosunkiem zgryzu oraz w wieku od 20 do 45 lat, którzy twierdzili, że cierpią na nocny bruksizm od co najmniej sześciu miesięcy, a dźwięk zaciskania i zgrzytania zębami może być wystarczająco głośny, aby przeszkadzać im lub ich partnerowi snu. W czasie badania nie przeprowadzano innych zabiegów stomatologicznych.
Projektowanie szyny ochronnej
Modele dla uczestników zostały przygotowane przy użyciu alginatu i twardego gipsu. Dla każdego uczestnika wytworzono indywidualną, odłączaną, dobrze dopasowaną twardą i miękką szynę ochronną na całe uzębienie szczęki. Szyna twarda o grubości 1,5 mm oraz szyna miękka z termoplastycznego tworzywa o grubości 1,5 mm w modelu górnym zostały wytworzone za pomocą urządzenia do formowania podciśnieniowego z użyciem podgrzewacza podczerwieni. Zmodyfikowana szyna przednia składała się z częściowej szyny twardych nakładanych na zęby przednie szczęki i płaskiej płytki stykowej z tyłu podniebienia wykonanej z samozakrystalizującej się żywicy, która kontaktowała się tylko z dolnymi siekaczami podczas zgryzania. Grubość płaskiej płytki stykowej została ustalona na podstawie przestrzeni swobodnej.
Wskaźnik komfortu (Skala Ocen Liczbowych) był używany do oceny komfortu pacjenta w skali od 0 do 10 (skala ocen: 0, brak dyskomfortu; 1–3, łagodny dyskomfort; 4–6, umiarkowany dyskomfort; 7–10, silny dyskomfort). Pacjenci byli proszeni o zarejestrowanie wyniku Skali Ocen Liczbowych dla każdej szyny po założeniu trzech różnych szyn na szczękę górną i wykonywaniu funkcji zgryzowej przez 10 minut.
Detekcja elektromiograficzna
Rejestracje elektromiograficzne (EMG) były wykonywane za pomocą systemu oceny Cranio-Mandibular K7 (Myotronics-Noromed, Inc., Tukwila, WA, USA) z ośmioma elektrodami powierzchniowymi wysokiej jakości srebro-chlorokrzemianowymi. Po wyczyszczeniu alkoholem i wysuszeniu, samoprzylepne elektrody EMG były nakładane na środek dwustronnych mięśni skroniowych przednich i żwaczy z końcówką każdej elektrody równolegle do włókien mięśniowych. Uczestników proszono o usadzenie się na krześle z wyprostowanymi plecami, nierozłożonymi ramionami i nogami oraz naturalną pozycją głowy w stanie zrelaksowania podczas rejestrowania EMG [23]. Pomiary i analizy danych były przeprowadzane przez jednego badacza. Dane EMG trwające piętnaście sekund zarejestrowane w μV były rejestrowane podczas każdej z następujących sytuacji: (1) bez szyny w pozycji spoczynkowej przed leczeniem J5 Myomonitor transkutanową stymulacją nerwową: uczestnicy nie mieli nałożonej szyny z żuchwą w spoczynku i oddzielonymi zębami przed leczeniem J5 Myomonitor transkutanową stymulacją nerwową; (2) bez szyny w maksymalnej pozycji zgryzu: osoby ściskały zęby w maksymalnej pozycji zgryzu bez szyny; (3) z miękką szyną zgryzową w maksymalnej pozycji zgryzu: uczestnicy mieli nałożoną miękką szynę zgryzową z zaciśniętymi zębami w maksymalnej pozycji zgryzu; (4) z twardą szyną zgryzową w maksymalnej pozycji zgryzu: uczestnicy mieli nałożoną twardą szynę zgryzową z zaciśniętymi zębami w maksymalnej pozycji zgryzu; (5) z modyfikowaną przednią szyną w maksymalnej pozycji zgryzu: uczestnicy mieli nałożoną modyfikowaną przednią szynę z zaciśniętymi zębami w maksymalnej pozycji zgryzu; (6) bez szyny w pozycji spoczynkowej po leczeniu J5 Myomonitor transkutanową stymulacją nerwową: uczestnicy nie mieli nałożonej szyny z żuchwą w spoczynku i oddzielonymi zębami po leczeniu J5 Myomonitor transkutanową stymulacją nerwową.
Ocena siły zgryzu za pomocą Dental Prescale II (DP2)
Siły zgryzu w maksymalnej pozycji zgryzu były oszacowane za pomocą dokładnych, ilościowych komputerowych systemów analizy zgryzu Dental Prescale II (DP2, GC Corp., Tokyo, Japonia), które były używane do porównania zmian maksymalnej siły zgryzu przed i po zastosowaniu trzech różnych szyn zgryzowych u uczestników. Po zapoznaniu się z procedurą pomiarową i instrukcjami, czujnik był wkładany do ust uczestników wyjustowany centralnie względem linii środkowej górnych siekaczy, a następnie instruowano ich, aby szczękiły z maksymalną siłą zgryzową w maksymalnej pozycji zgryzu. W ocenie siły zgryzu za pomocą Dental Prescale II, proszono ich o ugryzienie czujnika z filmem wrażliwym na ciśnienie, aby osiągnąć maksymalne zaciskanie przez około 3 s, a następnie filmy były skanowane i analizowane przez analizator obrazu kolorowego skanera (Bite Force Analyzer; GC, Tokyo, Japonia), który był używany do oszacowania siły zgryzu (N) i powierzchni zgryzu (mm2) przed i po użyciu szyn zgryzowych. Pomiędzy każdym pomiarem była przerwa na relaksację. Następny pomiar był przeprowadzany po powrocie siły mięśni do normalnego stanu, a uczestnicy zgłosili sami, że nie odczuwali żadnego dyskomfortu ani zmęczenia.
Przestrzeń międzyżuchwowa przed i po stymulacji nerwową transkutanową J5 Myomonitor (TENS)
Przed zastosowaniem stymulacji nerwową transkutanową J5 Myomonitor, pomiar intermaxillaryjny, aktywność EMG w pozycji spoczynkowej oraz aktywność EMG z trzema różnymi szynami lub bez szyn w pozycji zaciśniętych zębów były rejestrowane dla wszystkich uczestników. Do pomiaru intermaxillaryjnego jeden punkt na czubku nosa i brody był n oznaczany, a odległość między dwoma punktami w pozycji spoczynkowej i maksymalnej pozycji zgryzu była mierzona za pomocą suwmiarki. Różnica między tymi danymi była uważana za przestrzeń międzyżuchwową przed TENS. Po zarejestrowaniu przestrzeni międzyżuchwowej, aktywności EMG w pozycji spoczynkowej oraz aktywności EMG z trzema różnymi szynami lub bez szyn, urządzenie TENS J5 Myomonitor było aplikowane (Myotronics-Noromed, Inc., Tukwila, WA, USA). Zgodnie z instrukcjami, dwa elektrody aktywne (anody) z kanału A były umieszczone przed tragusami po obu stronach, a trzecia elektroda (katoda) na środku szyi, poniżej linii włosów, podczas gdy dwie elektrody aktywne (anody) z kanału B były umieszczone na mięśniach czworobocznych grzbietu, a trzecia elektroda (katoda) na szyi tuż poniżej poprzedniej elektrody z kanału A. 40-minutowa relaksacja mięśniowa z TENS była przeprowadzana, a następnie przestrzeń międzyżuchwowa oraz aktywność EMG były ponownie mierzone i rejestrowane jako dane po TENS.
Metody statystyczne Dane były wyrażane jako średnia ± SD. Analizy statystyczne były przeprowadzane za pomocą oprogramowania (IBM SPSS Statistics, v25.0; IBM Corp). Jednokierunkowa analiza wariancji (ANOVA) i porównania Friedmana M były używane do porównania uczestników bez szyn oraz z trzema różnymi szynami. Wartość p < 0,05 była uznawana za istotnie statystyczną.
Wyniki Wskaźnik komfortu (Skala Numeryczna) Pod względem komfortu osoby korzystające z twardych szyn zgryzowych zgłosiły większe dolegliwości w porównaniu z osobami korzystającymi z miękkich szyn zgryzowych i zmodyfikowanej szyny przedniej (twarde szyny zgryzowe vs miękkie szyny zgryzowe: 3,38 ± 1,02 vs 1,63 ± 0,72], P < 0,05; twarde szyny zgryzowe vs zmodyfikowana szyna przednia: 3,38 ± 1,02 vs 2 ± 0,73, P < 0,05). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w przypadku korzystania z miękkiej szyny zgryzowej w porównaniu z korzystaniem z modyfikowanej szyny przedniej (1,63 ± 0,72 vs 2 ± 0,73, P > 0,05).
Wykrywanie elektromiograficzne
Aktywność elektromiograficzna mięśnia żwacza w pozycji zaciśniętych zębów została porównana u uczestników korzystających z trzech różnych szyn zgryzowych i bez szyny. Dane EMG były istotnie niższe u uczestników korzystających z modyfikowanej szyny przedniej niż u tych korzystających z twardych, miękkich szyn zgryzowych lub bez szyny (p < 0,05). Nie stwierdzono istotnej różnicy w przypadku korzystania z twardej szyny zgryzowej, miękkiej szyny zgryzowej i braku szyny pod względem wartości EMG dla mięśnia żwacza (p > 0,05).
Dyskusja
Bruxizm jest bardzo szkodliwy, ale jego przyczyna nie jest jasna, dlatego obecne metody leczenia są zróżnicowane [24, 25], w tym psychoterapia, terapia farmakologiczna [26,27,28], biofeedback [29, 30], relokacja zgryzu itp. Relokacja zgryzu obejmuje terapię nieodwracalną (ortodoncję, protezy dentystyczne, dostosowanie zgryzu) i terapię odwracalną (terapia szyną wewnątrzustną). Spośród nich aplikacja szyny zgryzowej jest zalecana jako pierwszy wybór w leczeniu bruxizmu ze względu na niskie obrażenia, skuteczne łagodzenie objawów ustno-twarzowych i zmniejszenie występowania powikłań [31,32,33,34].
Istnieją różne rodzaje szyn. W zależności od zakresu pokrycia uzębienia, można je podzielić na częściową i pełną szynę zgryzową. Pełna szyna zgryzowa z pełnymi kontaktami zębowymi może pomóc uniknąć bezpośredniego kontaktu między zębami górnymi i dolnymi lub implantem, działa jako relaksujący stres, poprawia nadmierny przeciążenie generowane przez bruxizm, tworzy adaptacyjną zmianę funkcji fizjologicznej, tworzy nową równowagę biomechaniczną między wygenerowanymi siłami zgryzowymi a obciążeniem fizjologicznym [35], zmniejsza zużycie zębów. Keskinruzgar et al. stwierdzili, że leczenie twardą szyną zgryzową znacząco zmniejszało ból mięśni i zwiększało otwieranie ust u osób z nocnym bruxizmem [36]. Sriharsha et al. donieśli, że miękka szyna zgryzowa może zmniejszyć poziom kortyzolu, zmniejszając poziom stresu u osób z nocnym bruxizmem [37], oraz redukuje ból wywołany nocnym bruxizmem na mięśnie i staw skroniowo-żuchwowy [38]. Akat et al. ocenili efekty pełnej szyny twardo-zgryzowej i miękkiej szyny zgryzowej na aktywność mięśni żwacza i skroniowego, grubość oraz długość u pacjentów z bruxizmem za pomocą ultrasonografii i elektromiografii. Stwierdzili, że wartości EMG mięśnia żwacza i skroniowego w grupie z twardą szyną zgryzową lub miękką szyną zgryzową były znacząco niższe po leczeniu niż przed nim (p < 0,05). W mięśniu żwacza wystąpiły istotne zmiany długości po leczeniu twardą szyną zgryzową [39]. Badania Abe i in. wykazały, że szyna zgryzowa może powodować zmniejszenie rytmicznej aktywności mięśni żwacza związanej z bruxizmem sennym, a komfort szyny zgryzowej może wpływać na jakość snu u osób z bruxizmem sennym [40]. W naszym badaniu więcej pacjentów preferowało miękką szynę i zmodyfikowaną szynę przednią w kontekście komfortu.
Stomatognatyczny układ jest głównie składany z zębów, zgryzu, mięśni żwacza oraz stawu skroniowo-żuchwowego. Harmonijny i stabilny związek pod kontrolą układu nerwowego obwodowego i ośrodkowego przyczynia się do zdrowia stomatognatycznego układu, a jego zakłócenie może prowadzić do choroby przyzębia, zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego oraz bólu mięśni żwacza, ograniczenia ruchomości żuchwy. Zgryz odnosi się do kontaktu między zębami, a siła zgryzowa jest definiowana jako siły wywierane przez mięśnie żwacza na zęby. W praktyce klinicznej funkcja mięśni żwacza i siła zgryzowa są ważnymi parametrami oceniającymi stan stomatognatycznego układu obiektywnie [41, 42].
System analizy neuromięśniowej K7-J5 (Myotronics-Noromed, Inc., Tukwila, WA, USA) składa się głównie z dwóch części: rejestratora elektromiografii K7 EMG i Myomonitora J5 do transkutanego elektrycznego pobudzenia nerwów (TENS). K7 może automatycznie wykrywać obustronne mięśnie żwacza i skroniowe oraz obliczać średnią wartość intensywności elektromiograficznej w ciągu 15 s. Precyzyjne pomiar mięśni żwacza i skroniowego w pozycji spoczynkowej oraz innych stanach funkcjonalnych. W naszym badaniu w porównaniu z twardą szyną zgryzową, miękką szyną zgryzową lub brakiem szyny, obserwowano redukcję aktywności mięśni żwacza i skroniowego u osób z modyfikowaną szyną przednią podczas rejestracji zaciśniętych zębów. J5 Myomonitor TENS jest najnowszym produktem w rodzinie Myo-monitor, który promuje relaksację mięśni i łagodzi skurcze. Może dostarczyć dwa kanały stymulacji, przy czym kanał A działa głównie na piąty i siódmy par nerwów czaszkowych, aby promować relaksację mięśni twarzy, podczas gdy kanał B działa głównie na mięśnie barkowe, aby przywrócić głowę do normalnej pozycji posturalnej. Powtarzające się depolaryzacje mięśni żwacza i barkowych, bezpośrednie skurcze mięśni, promują krążenie krwi i metabolizm. Rekomendowany czas 40 minut to idealny czas dla osób zdrowych i pac jentów z zaburzeniami układu stomatognatycznego, aby uzyskać wystarczającą relaksację mięśniową [43].
Gdy na zęby wywierane są nadmierne naciski zgryzowe, dyskryminacja dotykowa zęba pochodząca z receptorów mechanoreceptorów przyzębialnych umożliwia tryb samoobrony i wywołuje negatywną informację zwrotną na aktywność mięśni. Jednak ligamenty przyzębia zębów tylnych były ściskane przez przedłużony kontakt zębów podczas funkcjonalnych lub parafunkcjonalnych ruchów żuchwy, aferentne mechanoreceptory prowadziły do nadmiernych skurczów mięśni żwacza. Dlatego też przedłużone zaangażowanie powierzchni zgryzowej dodaje nadmierne skurcze mięśni do skurczów podstawowych, co prowadzi do klinicznych objawów hiperaktywności mięśniowej i objawów dysfunkcji żuchwy [44]. W niniejszym badaniu wyniki wskazują, że leczenie za pomocą TENS może skutecznie zmniejszyć aktywność elektromiograficzną mięśni żwacza i skroniowego u osób z bruxizmem oraz zwiększyć przestrzeń międzyżuchwową w pozycji spoczynkowej.
Przez lata wykorzystywano różne materiały i metody do określenia lokalizacji kontaktów zgryzowych i wielkości siły zgryzowej. Konwencjonalne technologie rejestracji zgryzu do analizy zgryzu w gabinecie stomatologicznym obejmują przede wszystkim stosowanie papierów artykułacyjnych, wosku do zgryzu i folii shim-stock, które nie są w stanie kwantyfikować kontaktów zgryzowych. Papier artykułacyjny i folia shim-stock mogą jedynie dostarczać kontaktu zgryzowego poprzez odcisk na papierze i względną siłę zgryzową oraz obszar kontaktu poprzez głębokość koloru i odcisku. Korekta kontaktu zgryzowego polega na interpretacji odcisków przez dentystę i informacjach zwrotnych pacjenta dotyczących odczuć zgryzowych. Ślina, wilgoć w jamie ustnej, materiał i grubość papieru wpływają na dokładność odcisków. Dlatego powyższe metody są pozbawione obiektywnej dokładności, niezawodności i powtarzalności [45]. Aby przezwyciężyć te ograniczenia i dostarczyć bardziej dokładny i niezawodny związek zgryzowy oraz siłę zgryzową, opracowano cyfrowe wskaźniki zgryzowe kwantyfikowalne, które mogą być używane do obiektywnego prezentowania względnej lub rzeczywistej kwantyfikacji sił zgryzowych. Powszechne wskaźniki zgryzowe stosowane w praktyce klinicznej obejmują piezoelektryczne przetworniki (T-scan), folię wrażliwą na nacisk (Dental Prescale), przetwornik tensometryczny (Dentoforce2), przetwornik piezorezystancyjny (Flexiforce) oraz przetwornik ciśnienia (GM10) [46]. T-scan może dostarczać względną siłę zgryzową przez prezentowanie procentu siły zgryzowej w porównaniu do maksymalnej siły zgryzowej, podczas gdy Dental Prescale II może kwantyfikować, rejestrować siłę zgryzową i obszar zgryzu oraz porównywać różnice między różnymi sytuacjami. W naszym badaniu minimalna siła zgryzowa i obszar zgryzu wystąpiły u osób korzystających z modyfikowanej szyny przedniej, w porównaniu z trzema innymi sytuacjami.
Podsumowanie
Wyniki tego badania przedstawiają istotne różnice w ocenie zgryzu między osobami bez szyny i korzystającymi z trzech różnych typów szyn zgryzowych (twarda, miękka i zmodyfikowana szyna przednia). Szyna zgryzowa może być korzystna w redukcji siły i obszaru zgryzu na zębach. W porównaniu z twardą i miękką szyną, zmodyfikowana szyna przednia wydaje się być bardziej komfortowa i skuteczna zarówno w redukcji siły zgryzu, jak i aktywności elektromiograficznej mięśni skroniowych i żwacza u osób z bruxizmem. Jednakże konieczne są dalsze badania, aby potwierdzić długoterminową skuteczność modyfikowanej szyny przedniej w leczeniu bruxizmu.
Źródła:
Vlăduțu DE, Ionescu M, Mercuț R, et al. Ecological Momentary Assessment of Masseter Muscle Activity in Patients with Bruxism. Int J Environ Res Public Health. 2022; 20. 10.3390/ijerph20010581. [PMC free article] [PubMed]
2. Lobbezoo F, Ahlberg J, Glaros AG, et al. Bruxism Defined and Graded: An International Consensus. J ORAL REHABIL. 2013;40:2–4. doi: 10.1111/joor.12011. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
3. Vavrina J, Vavrina J. Bruxism: Classification, Diagnostics and Treatment. Praxis. 2020;109:973–978. doi: 10.1024/1661-8157/a003517. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
4. Goldstein G, DeSantis L, Goodacre C. Bruxism: Best Evidence Consensus Statement. J Prosthodont. 2021;30:91–101. doi: 10.1111/jopr.13308. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
5. Caivano T, Felipe-Spada N, Roldán-Cubero J, Tomàs-Aliberas J. Influence of Genetics and Biopsychosocial Aspects as Etiologic Factors of Bruxism. Cranio. 2021;39:183–185. doi: 10.1080/08869634.2021.1904181. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
6. Flueraşu MI, Bocşan IC, Țig I, Iacob SM, Popa D, Buduru S. The Epidemiology of Bruxism in Relation to Psychological Factors. Int J Environ Res Public Health. 2022; 19. 10.3390/ijerph19020691. [PMC free article] [PubMed]
7. Boscato N, Exposto F, Nascimento GG, Svensson P, Costa YM. Is Bruxism Associated with Changes in Neural Pathways? A Systematic Review and Meta-Analysis of Clinical Studies Using Neurophysiological Techniques. Brain Imaging Behav. 2022;16:2268–2280. doi: 10.1007/s11682-021-00601-w. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
8. Ribeiro-Lages MB, Martins ML, Magno MB, Masterson Ferreira D, Tavares-Silva CM, Fonseca-Gonçalves A, Serra-Negra JM, Maia LC. Is there Association Between Dental Malocclusion and Bruxism? A Systematic Review and Meta-Analysis. J Oral Rehabil. 2020;47:1304–1318. doi: 10.1111/joor.12971. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
9. Poluha RL, Canales GDLT, Bonjardim LR, Conti PCR. Oral Behaviors, Bruxism, Malocclusion and Painful Temporomandibular Joint Clicking: Is there an Association? Braz Oral Res. 2021; 35:e90. 10.1590/1807-3107bor-2021.vol35.0090. [PubMed]
10. Wetselaar P, Manfredini D, Ahlberg J, Johansson A, Aarab G, Papagianni CE, Reyes Sevilla M, Koutris M, Lobbezoo F. Associations Between Tooth Wear and Dental Sleep Disorders: A Narrative Overview. J Oral Rehabil. 2019;46:765–775. doi: 10.1111/joor.12807. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
11. Huang Z, Aarab G, Chattrattrai T, Su N, Volgenant CMC, Hilgevoord AAJ, de Vries N, Lobbezoo F. Associated Factors of Primary Snoring and Obstructive Sleep Apnoea in Patients with Sleep Bruxism: A Questionnaire Study. J Oral Rehabil. 2022;49:970–979. doi: 10.1111/joor.13354. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
12. Goldstein G, Goodacre C, MacGregor K. Occlusal Vertical Dimension: Best Evidence Consensus Statement. J Prosthodont. 2021;30:12–19. doi: 10.1111/jopr.13315. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
13. Frosztega W, Wieckiewicz M, Nowacki D, Michalek-Zrabkowska M, Poreba R, Wojakowska A, Kanclerska J, Mazur G, Martynowicz H. Polysomnographic Assessment of Effects of Tobacco Smoking and Alcohol Consumption On Sleep Bruxism Intensity. J Clin Med. 2022; 11. 10.3390/jcm11247453. [PMC free article] [PubMed]
14. Bertazzo-Silveira E, Kruger CM, Porto De Toledo I, Porporatti AL, Dick B, Flores-Mir C, De Luca Canto G. Association Between Sleep Bruxism and Alcohol, Caffeine, Tobacco, and Drug Abuse: A Systematic Review. J Am Dental Assoc (1939). 2016; 147:859–866. 10.1016/j.adaj.2016.06.014. [PubMed]
15. Badel T, Savić PI, Kocijan LS, Zadravec D, Anić MS, Carek A. Alcohol Abuse in the Dental Patient and Temporomandibular Disorder Caused by Trauma. Psychiat Danub. 2021;33:649–655. [PubMed] [Google Scholar]
16. Nakayama R, Nishiyama A, Shimada M. Bruxism-Related Signs and Periodontal Disease: A Preliminary Study. Open Dent J. 2018;12:400–405. doi: 10.2174/1874210601812010400. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
17. Bilgin Çetin M, Sezgin Y, Maraş E, Cebeci IA. Association of Probable Bruxism with Periodontal Status: A Cross-Sectional Study in Patients Seeking Periodontal Care. J Periodontal Res. 2021; 56:370–378. 10.1111/jre.12829. [PubMed]
18. L T Thayer M, Ali R. The Dental Demolition Derby: Bruxism and its Impact – Part 1: Background. Brit Dent J. 2022; 232:515–521. 10.1038/s41415-022-4143-8. [PMC free article] [PubMed]
19. Lee Y. Relationship Analogy Between Sleep Bruxism and Temporomandibular Disorders in Children: A Narrative Review. Children (Basel, Switzerland). 2022; 9. 10.3390/children9101466. [PMC free article] [PubMed]
20. Ahci S, Bal B, Benbir-Senel G, Karadeniz D, Oral K. Polysomnographic Characteristics of Sleep-Related Bruxism: What are the Determinant Factors for Temporomandibular Disorders? Cranio. 2022;40:544–550. doi: 10.1080/08869634.2021.2014167. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
21. Turcio K, Neto CM, Pirovani B, Dos Santos D, Guiotti A, Bertoz AM, Brandini D. Relationship of Bruxism with Oral Health-Related Quality of Life and Facial Muscle Pain in Dentate Individuals. J Clin Exp Dent. 2022;14:e385–e389. doi: 10.4317/jced.59255. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
22. Bahammam HA. Validation of Sleep Bruxism Questionnaire Toward the Experience of Jaw Pain and Limitation of Jaw Movement in Saudi Arabian Adolescents. Cureus J Med Sci. 2022; 14:e26120. 10.7759/cureus.26120. [PMC free article] [PubMed]
23. Nakamura K, Minami I, Wada J, Ikawa Y, Wakabayashi N. Head Position Affects the Direction of Occlusal Force During Tapping Movement. J Oral Rehabil. 2018;45:363–370. doi: 10.1111/joor.12618. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
24. Minakuchi H, Fujisawa M, Abe Y, Iida T, Oki K, Okura K, Tanabe N, Nishiyama A. Managements of Sleep Bruxism in Adult: A Systematic Review. The Japanese dental science review. 2022;58:124–136. doi: 10.1016/j.jdsr.2022.02.004. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
25. Hardy RS, Bonsor SJ. The Efficacy of Occlusal Splints in the Treatment of Bruxism: A Systematic Review. J Dent. 2021; 108:103621. 10.1016/j.jdent.2021.103621. [PubMed]
26. Ågren M, Sahin C, Pettersson M. The Effect of Botulinum Toxin Injections On Bruxism: A Systematic Review. J Oral Rehabil. 2020;47:395–402. doi: 10.1111/joor.12914. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
27. Diracoglu D, Sahbaz T, Alptekin K, Dogan N. Effects of Ultrasound-Assisted Botulinum Neurotoxin-a Injection in Patients with Bruxism and Masseter Hypertrophy. Turk J Ph Med Rehab. 2021;67:351–356. doi: 10.5606/tftrd.2021.6288. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
28. Pardo NB, Kerstein RB, Júnior MC, Ferreira LS, Abrahão M. Botulinum Toxin Type a for Controlling Bruxism Assessed with Computerized Occlusal Analysis: A Pilot Study. Cranio. 2022;40:207–216. doi: 10.1080/08869634.2020.1724458. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
29. Bergmann A, Edelhoff D, Schubert O, Erdelt K, Pho DJ. Effect of Treatment with a Full-Occlusion Biofeedback Splint On Sleep Bruxism and Tmd Pain: A Randomized Controlled Clinical Trial. CLIN ORAL INVEST. 2020;24:4005–4018. doi: 10.1007/s00784-020-03270-z. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
30. Gao J, Liu L, Gao P, Zheng Y, Hou W, Wang J. Intelligent Occlusion Stabilization Splint with Stress-Sensor System for Bruxism Diagnosis and Treatment. Sensors (Basel, Switzerland). 2019; 20. 10.3390/s20010089. [PMC free article] [PubMed]
31. Sutthiboonyapan P, Wang H. Occlusal Splints and Periodontal/Implant Therapy. J Int Acad Periodontol. 2019;21:45–50. [PubMed] [Google Scholar]
32. Kashiwagi K, Noguchi T, Fukuda K. Effects of Soft Occlusal Appliance Therapy for Patients with Masticatory Muscle Pain. Journal of dental anesthesia and pain medicine. 2021;21:71–80. doi: 10.17245/jdapm.2021.21.1.71. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
33. Silva CAGD, Grossi ML, Araldi JC, Corso LL. Can Hard and/Or Soft Occlusal Splints Reduce the Bite Force Transmitted to the Teeth and Temporomandibular Joint Discs? A Finite Element Method Analysis. Cranio. 2020:1–8. 10.1080/08869634.2020.1853464. [PubMed]
34. Dalewski B, Kamińska A, Kiczmer P, Węgrzyn K, Pałka A, Janda K, Sobolewska E. Pressure Algometry Evaluation of Two Occlusal Splint Designs in Bruxism Management-Randomized, Controlled Clinical Trial. J Clin Med. 2021; 10. 10.3390/jcm10112342. [PMC free article] [PubMed]
35. Gholampour S, Gholampour H, Khanmohammadi H. Finite Element Analysis of Occlusal Splint Therapy in Patients with Bruxism. BMC Oral Health. 2019;19:205. doi: 10.1186/s12903-019-0897-z. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
36. Keskinruzgar A, Kucuk AO, Yavuz GY, Koparal M, Caliskan ZG, Utkun M. Comparison of Kinesio Taping and Occlusal Splint in the Management of Myofascial Pain in Patients with Sleep Bruxism. J BACK MUSCULOSKELET. 2019;32:1–6. doi: 10.3233/BMR-181329. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
37. Sriharsha P, Gujjari AK, Dhakshaini MR, Prashant A. Comparative Evaluation of Salivary Cortisol Levels in Bruxism Patients Before and After Using Soft Occlusal Splint: An in Vivo Study. CONTEMP CLIN DENT. 2018;9:182–187. doi: 10.4103/ccd.ccd_756_17. [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
38. Kolcakoglu K, Dogan S, Tulga Oz F, Aydınbelge M. A Comparison of Hard and Soft Occlusal Splints for the Treatment of Nocturnal Bruxism in Children Using the Bitestrip® J Clin Pediatr Dent. 2022;46:219–224. doi: 10.17796/1053-4625-46.3.8. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
39. Akat B, Görür SA, Bayrak A, Eren H, Eres N, Erkcan Y, Kılıçarslan MA, Orhan K. Ultrasonographic and Electromyographic Evaluation of Three Types of Occlusal Splints On Masticatory Muscle Activity, Thickness, and Length in Patients with Bruxism. Cranio. 2023;41:59–68. doi: 10.1080/08869634.2020.1820685. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
40. Abe S, Huynh NT, Rompré PH, de Grandmont P, Landry-Schönbeck A, Landry M, Kato T, Kawano F, Lavigne GJ. Sleep Quality and Comfort Reported by Sleep Bruxism Individuals Wearing the Occlusal Splint and Mandibular Advancement Splint: Revisiting Two Crossover Studies. Int J Prosthodont. 2022 doi: 10.11607/ijp.7525. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
41. Ikebe K, Matsuda K, Kagawa R, Enoki K, Okada T, Yoshida M, Maeda Y. Masticatory Performance in Older Subjects with Varying Degrees of Tooth Loss. J Dent. 2012;40:71–76. doi: 10.1016/j.jdent.2011.10.007. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
42. Kosaka T, Ono T, Kida M, et al. A Multifactorial Model of Masticatory Performance: The Suita Study. J ORAL REHABIL. 2016;43:340–347. doi: 10.1111/joor.12371. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
43. Esclassan R, Rumerio A, Monsarrat P, Combadazou JC, Champion J, Destruhaut F, Ghrenassia C. Optimal Duration of Ultra Low Frequency-Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation (Ulf-Tens) Therapy for Muscular Relaxation in Neuromuscular Occlusion: A Preliminary Clinical Study. Cranio. 2017;35:175–179. doi: 10.1080/08869634.2016.1171479. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
44. McDevitt WE, Warreth AA. Occlusal Contacts in Maximum Intercuspation in Normal Dentitions. J ORAL REHABIL. 1997;24:725–734. doi: 10.1046/j.1365-2842.1997.00596.x. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
45. Qadeer S, Özcan M, Edelhoff D, Van Pelt H. Accuracy, Reliability and Clinical Implications of Static Compared to Quantifiable Occlusal Indicators. Eur J Prosthodont Restor Dent. 2021;29:130–141. doi: 10.1922/EJPRD_2202Qadeer12. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
46. Gu Y, Bai Y, Xie X. Bite Force Transducers and Measurement Devices. Front Bioeng Biotech. 2021; 9:665081. 10.3389/fbioe.2021.665081. [PMC free article] [PubMed]